“Vind het zelf allemaal wel meevallen. Bedoel, nee het was niet superhandig van me, oke geef ik toe, maar it teeks toetoetengo. Das Engels. Betekent dat elk verhaal twee kanten heeft. Dus dat het maar net is hoe je het bekijkt. Ja! ik heb iets ergs gedaan, maar even voor de duidelijkheid hè, dat deed ik dus niet voor niks. Nee, actie reactie. Bedoel, het is lekker makkelijk om van mij nu de boeman te maken. Maar wie is hier nu eigenlijk begonnen.”

Er is iets gebeurd. Anne heeft iets gedaan wat niet had mogen gebeuren. Iets ergs. En nu zit ze in de wachtkamer van het ziekenhuis, met een heliumballon in haar handen waar ‘sorry’ op staat.

Een team zijn met je beste is het tofste wat er is. Tot je uit elkaar groeit. Tot je teleurgesteld raakt in de ander? Of je verraden voelt. Tot die beste ineens een wereldbeeld ontwikkelt dat radicaal tegenover het jouwe staat. Tot je op een dag zo boos wordt dat ze iets doet wat ze niet meer terug kon draaien. Niet expres. Het gebeurt gewoon. 

Anne, 11 jaar, zegt toch sórry gaat over vriendschap, maar ook over hoe makkelijk we een beeld van iemand vormen – en hoe moeilijk het is als dat beeld niet meer klopt. Hoe kleine scheurtjes kunnen uitgroeien tot een kloof. Hoe je soms tegenover elkaar komt te staan zonder precies te weten waarom.

Een uit het leven gegrepen voorstelling, over botsingen, misverstanden en de momenten waarop je niet meer weet hoe je bij elkaar moet komen. Over vriendschap en over sorry zeggen – dat dat dus behoorlijk moeilijk is.

De voorstelling is voor het eerst te zien op de presentatiedag van Buro Bannink op 19 januari 2026 en vanaf september 2026 te boeken via Buro Bannink en CultuurStation.